Bu Fotojenik

Bu fotojenik

Bu sahte hayatlar

Belki sen, sen değil, belki de O’ydun

Bir şaşkınlıkla kovaladığın kül renkli bulutlar

Güneş doğar, güneş batar

Hiç kimse anlamaz seni; kimseler seni bulamazlar

Ey baş döndürücü, ölüleri dinlendiren devingen bembeyaz kış

Tabiatın ve toprağın dostu bir kışta turuncuya, sarıya yakın kapılar

Bir evim olsun, hatıralar biriksin

O yeni bir bilinç o bir bilgi felsefesidir: işte orada o sonsuz kuşlar, o çağıltılı ırmaklar.

Davut Güner 

Yitiksöz Sayı - 13