İsyon

 

Dardlarim aytkani, inson qidirdim.

Menga taskin berar, vijdon qidirdim.

Toş qotgan dillarda, iymon qidirdim!

Yurak yonib böldi, qoldi faqat çöğ.

Unga aza oçing, men ölganim yöq!

 

Vayrona şaharda, ayançli yuzlar!

Kimlar jon dardida, kimlar mol izlar!

Onalar faryodi, yiğlagan közlar!

Yurak yonib böldi, qoldi faqat çöğ!

Unga aza oçing, men ölganim yöq!

 

Umid uçqunlarin, kaftimda tuttim.

Dod deb baqirmadim, dardlarim yuttim.

Alloh sabr berdi, men faqat kuttim.

Yurak yonib böldi, qoldi faqat çöğ!

Unga aza oçing, men ölganim yöq!

 

Qora bulutlarga töldi - Osmonim!

Alloh keçirmagay, balki isyonim!

Omonat dunyoda – “omonat jonim”.

Yurak yonib böldi, qoldi faqat çöğ.

Unga aza oçing, men ölganim yöq!

 

Özbek Şiiri’nden: Guzal Ismatova

 

İsyan

 

Dertlerimi anlatacak, insan aradım.

Bana teselli verecek, vicdan aradım.

Belki taş kalplerde iman aradım.

Yürek yandı, kaldı sadece kor!

Ona yas tutun, ben ölmedim

 

Virane şehirde, hüzünlü yüzler.

Kimi can derdinde, kimi mal arar.

Analar feryadı, ağlayan gözler.

Yürek yandı, kaldı sadece kor!

Ona yas tutun, ben ölmedim.

 

Umut kıvılcımlarını avucumda tuttum.

Feryat etmedim, dertlerimi yuttum.

Allah sabır verdi, durdum bekledim.

Yürek yandı bitti, kaldı sadece kor.

Ona yas tutun, ben ölmedim.

 

Kara bulutlarla doldu asumanım.

Allah affetmeyecek belki isyanım.

Emanet dünyada emanet canım

Yürek yandı, kaldı sadece kor!

 

Özbek Türkçesinden Aktaran: Guzal Ismatova

 

Yitiksöz Sayı - 16