Sen Gittiğinde

 

Bugün kötülük doluyum gururla söylemiyorum bunu

Ellerimden su istiyordu kalbimin ötesi

Yaşamıyordum, çok konuşmakla geçiniyordum

Sevmiyordum uzaklara götürmeyen fırtınalı düşlerimi

Hatırlayışlarım duvarı örülmemiş biriken

Çekildikleri kendi unutma köşeleridir

Kötülerin çok yer tuttuğu bir fotoğrafta

Kirli bir geceydim

Sabahladığım yaşlı yüzümle

Allah’ım insan kıl beni.

 

Çünkü çılgınca sevildi ölüme benzerliğim

Gözlerim kalırdı uzaklarda sen gittiğinde

Göğe bakarak insanca

Kendimle gömeydim insan kelimelerimi

Gece sesleri sen gittiğinde

Yaramın soğukluğundan geçerek

Sessizliğe yenileydim alıp sokakları

Hırçın yaralarımdan uyanıp koşmak isterdim böylece

Mutsuzluğum taş olsundu yüzümde

Vaktim bırak geçeyim

Bir yaşam tutsaydım sabaha doğru

Üzüntümün ezikliği büyük bir şeydi.

 

Ve yalnızlığım gelirdi

Girmediğim fotoğraflarda o eski sevinç

O eski gökler yoktu

Yeniden toplasındı hüznüm

Beni işçi çocuklarının matematiğinde…

 

Şimdi iyilikle dolu kalbim

Ali’yi arasın gecelerde koşulsuz

Çok istediğim Hüseyin’i

Döndür bize Allah’ım

Mahcup bir tavırla

Ölüyoruz hepimiz.

 

Ahmet Tepe

 

Yitiksöz Sayı - 14