Yolcu

 

Dilim varmıyor söylemeye…

Gelip geçtiğin yolun sonunda

Suskunluğun emanet kaldı bize

 

Nasıl taşınır bir dağın emaneti

Genç Bir Şaire Mektuplar

Senden yadigâr Nedim Divanı bende

Güz Bitiği, Tütün Zamanı ve Körfez

Bir dağın emaneti nasıl taşınır Rilke

 

Yürümek üzgün bir gazel şimdi

İki dağın arasında kıvrılıp akan ırmak

Adın silinmiş zillerin üzerinde kaldı

Kalsın üstü kalsın dünya…

 

Lejyonerler çırpınırken kendini göstermek için

Görülmeyi düşünmeden açmıştır güneş

Bir dağ sırlarını açmıştır yolcuya

Dağların yüklenemediği sırrı

Bir çiçek bulmuştur belki toprağında

 

Bu defa kardan adamlara benziyor gidişin

Benim kaçtığım senin peşinden koştuğun

Ölüm, gitmek için bir bahaneydi belki

Son ders bitmeden, son güz dökülmeden

 

Birazdan şu kapıdan girecek Vedat Yeşilçiçek

Birazdan Ahmet Haşim gelecek sınıfa

Birazdan Şeyh Galip, Fuzuli, Su Kasidesi

Birazdan Yahya Kemal, Nefi…

Attila İlhan birazdan

Şehrin kapısından Zarifoğlu girecek

Bu şehirden bir Vedat Yeşilçiçek geçti diyecek herkes

 

İbrahim Gökburun

 

Yitiksöz Sayı-5